En dan gaat je telefoon en zie je een nummer dat je niet kent….

Ik (Stana) ben in overleg over de plannen voor het COPD Huis en kan niet opnemen. Meteen volgt er een sms. Ik kijk, het is een verslaggever van AD Haagsche Courant. Of ik tijd heb voor een interview over COPD Huis JAN. Ik bericht terug dat ik in overleg ben en na afloop contact op zal nemen. Niet veel later heb ik dat gedaan wat resulteerde in een fotosessie en een interview een dag later. Het resultaat is online te lezen.

Om ons initiatief breed onder de aandacht te brengen is media-aandacht van harte welkom. Hoe onwennig ook, en hoezeer we zelf niet op de foto willen, we doen het toch omdat het is voor een goede zaak: COPD nog beter op de kaart zetten, en zo snel als we kunnen een gespecialiseerd centrum voor mensen met COPD in de laatste fase van de ziekte en hun leven realiseren. Want die gepersonaliseerde en specialistische zorg is nu moeilijk te vinden terwijl het aantal patiënten enorm is, 180.000.

We zijn even verheugd met als verdrietig om de aandacht. De aanleiding is geen feest. Maar zodra wij de deuren van het centrum openen zullen we alle patiënten die hun strijd hebben geleverd eren, en degene die zorg nodig hebben met alle liefde onthalen.

In het interview staat dat we vastlopen, maar dat is bij lange na niet zo. Er is namelijk niet slechts éen weg die naar Rome leidt!

Hoopvolle groet,

Silvio en Stana – de kinderen van Jan